5. Etmaal 5 - woensdag 27 juni 2012

AZOREN-FALMOUTH-NL

For Joke's Blog in English, see below

Etmaal 5 woensdag 27 juni

Gisteren schreef ik over het verlies van besef van tijd, vandaag besef ik weer volop wat een enorme bofkonten we zijn, de afgelopen 8 jaren in de Carieb, onze oversteek terug naar Nederland.

Natuurlijk blijven we voortdurend alert op onze omstandigheden: wind, golven, andere schepen en scannen de horizon als we even de neus buiten de halve deur steken op dolfijnen en spuitende walvissen (gisteren 2x2 gezien maar redelijk ver weg) of hoopvol het eind van de vislijnen zoeken of er iets aan hangt. Los daarvan hebben we natuurlijk allerlei klusjes, zowel nuttige als plezierige.

Ik bedacht vanmorgen dat het echt niet mogelijk is op een (zeilende) boot je maar een moment te vervelen. Als bevestiging van deze gedachte kwam de mail van Bernhard van de Robeyne (de hele vloot stuurt elkaar hun dagelijkse blogs) over het Grote Niks: geen bijzonderheden tijdens de wacht/nacht, geen problemen, niks. En dan het geluk dit op onze leeftijd te mogen maar vooral ook te kunnen doen, dat is echt niet niks!

Zo verliep mijn ochtend als voorbeeld: mijn wacht was tot  6 uur daarna kwam Henk weer, die is altijd vroeg wakker en hij doet de 1e wacht van 21-24 uur. Ik kon dus nog wat slapen tot het ontbijt. Maar eerst hadden we contact per radio met een schip op 4 mijl dwars voor ons langs. We hoorden nog juist een stem dus ik nam het initiatief, inderdaad, ze hadden wat vragen voor the yellow catamaran.

Het bleek een Spaans oorlogschip, vandaar dat we het niet op de AIS hadden want dat hoeven ze niet, dat zou in oorlogstijd het verrassingseffect maar bederven... Ze wilden onze thuishaven, vlag, bestemming en laatste haven weten. Falmouth spellen graag, zouden ze dat niet weten? Mooi, hebben we het internationale spellings alfabet ook weer geoefend. Had ik een wedervraag: kunnen jullie ons een weerbericht geven, please? El tiempo? Duurde even maar het kwam, we wisten al dat er hardere wind aan zit te komen. En ja, ze hadden ons gezien op hun AIS.

Ontbijt dus, yoghurt met cruesli en thee/koffie. Meteen een gistpapje voor het brood straks, 2 pogingen mislukt, het gaat niet borrelen dus het nieuwe pak gist geopend. In de keukenmachine, fluitje van een cent, hoef niet te kneden. Het rijst in de lauwe oven en anderhalf uur later, voila, verser kan het niet. Ook de Robeyne heeft vandaag hun eerste zelfgebakken brood, daar kan een mens trots op wezen en gelukkig van worden toch? Terwijl de generator toch al loopt voor de oven doe ik meteen de was, (5 kilo machine, toe maar), en die hangt om 12 uur binnen in een lege hut.

Ik maak ons dagelijks fruithapje voor de vitamientjes, eerst eens de keukenmessen weer aanscherpen, en het is tijd voor de middagpositie. Ik pak even mijn boek: T.C.Boyle, The Tortilla Curtain. Mexicaanse grens ellende in Los Angeles, over niks hebben gesproken...Daarna dit blog beginnen en dan via de kortegolf radio proberen naar Anita te sturen, vaak echter lukt dat pas later als de propagatie beter is. Voor je het weet is het tijd voor de lunch. Want al leven we dan graag zonder horloge, ons lijf is niet te foppen.

En wat heb ik nou helemaal gedaan vanmorgen? Niks? Niksdoen maakt me een gelukkig mens!

Positie om 12 UTC: 46.26 N en 14.27 W

Afgelegde afstand de afgelopen 24 uur: 166 mijl

IN ENGLISH

Day 5, Wednesday June 27

I wrote about the sense of time yesterday, today I fully realize how lucky we are, sailing in the Caribbean for 8 years and now crossing the Atlantic, back to our lives in Holland.

Of course we stay alert to our circumstances: the wind, the waves, so we scan the horizon for any ships nearby, perhaps dolphins or the give-away blow of a whale? Yesterday we saw 2, twice, but far away. Or is there a fish trying to keep up with us, at the end of our lines? Then we hurry inside again where it is warm and the chairs comfortable. Apart from that there are zillions of chores, both necessary and more pleasant.

I was wondering this morning, how it is simply not possible to get bored on a sailing ship. To confirm this thought, there was a mail from Bernhard on Robeyne (we all send each other our daily blogs) about the Big Nothing, like nothing really noteworthy happened during their watch/night. Nothing! And he realized how special it is to be able to do this, to enjoy this Big Nothing and to fully appreciate it at our ages and circumstances, really Something! What great gift this is.

Let me give you an impression of my morning so far today. I did my watch from 03 to 06 a.m., then Henk got up again as he always wakes early, so I slipped under the cover again for a few more hours' sleep until breakfast of yoghurt, cereals, tea/coffee.

But before that we saw a warship cross our path at 4 miles away, it had not showed on our AIS as warships are exempt from that rule, it would take away the effect of surprise in war times, wouldn't it? We heard half a sentence on the radio so I made contact by VHF. A Spanish navy ship, wanted to know our flag, home port, destination and last port of call. Please spell Falmouth, as if they should not know? That was a good one for refreshing the international spelling alphabet. I also had a question for them, a weather forecast, el tiempo por favour? More wind coming, we knew that already. And had they seen us on their AIS? Yes they had.

I needed to bake bread for lunch, so started with the yeast. Tried twice, didn't bubble, so I opened a new bag and thanks to my Cuisinart food processor and the bread is done 1.5 hour later. Smells good, on Robeyne they also baked their first bread, something that makes you happy and proud. As our generator had to run for the oven anyway, this was the moment to do a 5 kilo laundry (yes, we have a machine!) which is now hanging on the lines in a spare cabin.

I pick up the book I'm reading: T.C.Boyle, The Tortilla Curtain. Mexican tragedy in Los Angeles, these people really have nothing. I sharpen my kitchen knives, as it time for a bowl of fresh fruit for our daily vitamins and already it is noon so I note down our position and our distance. Then I can start to write this blog, but let's have lunch first, already 1.30 p.m.! After lunch I will try and send the blog to Anita, but sometimes propagation is better later in the afternoon.

So what did I do all morning? Nothing? Doing nothing makes me a very happy woman!

Position at 12 UTC: 46.26 N and 14.27 W

Distance in the last 24 hours: 166 nautical miles